الحمدلله رب العالمین ولا حول ولا قوه إلا بالله العلی العظیم؛ ثمّ الصلاه والسلام علی أشرف الأنبیاء‌ و المرسلین حبیب إله العالمین أبی القاسم محمد و علی أهل‌بیته الطیبین الطاهرین المعصومین واللعن الدائم علی أعدائهم أجمعین؛

قال الله تبارک و تعالی: «یا أحمد! لولاک لما خلقت الأفلاک»[1]؛ و قال رسول الله (صلی الله علیه و آله) : «أول ما خلق الله نوری»[2].

در آستانه‌ی 28 صفر سالروز رحلت جانگداز رسول الله (صلی الله علیه و آله) و سبط أکبر امام مجتبی (علیه السلام) قرار داریم، شایسته است نسبت به وجود مقدس رسول الله علم و اطلاع و معرفت بیشتری داشته باشیم. شخصیتی که نام مقدسش در تمام عوالم کنار نام خداست. شخصیتی که بر همه‌ی مسلمین لازم است 5 وعده که اذان  و اقامه برای نماز می گویند نام آن حضرت را بعد از کلمه ی توحید با أشهد أن محمداً رسول الله (صلی الله علیه و آله) به زبان جاری کنند. شخصیت باعظمتی که با ذکر نام شریفش همه‌ی مؤمنین مؤظفند که صلوات بر آن حضرت بفرستند و هر کسی به عالم اسلام بخواهد مشرف بشود بعد از کلمه‌ی توحید باید إقرار به رسالت آن بزرگوار داشته باشد. در این فرصت کوتاه به تعدادی از آیات قرآن که درباب عظمت و تکریم و تجلیل از رسول اکرم  نازل شده اشاره می کنیم.

خدای متعال در قرآن کریم در کنار امر به اطاعت از خودش امر به اطاعت از رسولش را متذکر شده  ﴿أَطِیعُوا اللهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ﴾[3] _اطاعت از خدا و اطاعت از رسولش قرین هم است.

و در مواردی تصریح می کند که راه اطاعت خدا، اطاعت از رسول خداست و فرمود ﴿مَنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ الله﴾[4] هر کس رسول الله (صلی الله علیه و آله) را اطاعت کند از خدا اطاعت کرده است.

در سوره ی مبارکه ی فتح می فرماید ﴿إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَکَ إِنَّمَا یُبَایِعُونَ الله﴾[5] هر کس می خواهد با خود خدا بیعت کند، بیعت با رسول الله (صلی الله علیه و آله) کند آن کسانی که با پیامبر بیعت می کنند و دست وفاداری می دهند اینها با خدا بیعت می کنند.

در سوره‌ی مبارکه‌ی آل عمران می فرماید﴿قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمْ اللهُ﴾ ای پیغمبر من به امتت بگو اگر خدا را دوست دارید از من پیروی کنید که اگر از من پیروی کردید خدا هم شما را دوست دارد. ﴿یُحْبِبْکُمْ اللهُ وَیَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ﴾[6] اگر از رسول الله (صلی الله علیه و آله) پیروی کردید خدا شما را دوست دارد و گناهانتان را می‌آمرزد.

در سوره‌ی مبارکه‌ی إسرا می فرماید ﴿سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِنْ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ﴾[7] وجود مقدسش نبی تمام امت است تا قیامت، پیامبر و رسول و مقتدای همه است، امتی که آینده ممکن است به سفرهای فضایی بروند و بعد غروری سراغشان بیاید، خدای متعال خاتم الأنبیاء (صلی الله علیه و آله) را به آسمان‌ها سفر داد از مسجد الحرام به مسجد الأقصی و از مسجد الأقصی به آسمان‌ها تا آنجایی که قرآن فرمود ﴿دَنَا فَتَدَلَّى فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَى﴾[8] تا آنجایی که حضرت جبرائیل هم عرض کرد که یا رسول الله از این به بعد من دیگر نمی‌توانم بیایم و از اینجا به بعد را فقط خودتان می توانید تشریف ببرید «لو دنوت أنملة لأحترقت»[9] اگر من یک بند انگشت دیگر جلوتر بیایم آتش می‌گیرم.

امام صادق (علیه السلام) فرمودند که خدای متعال بیش از 120 مرتبه پیامبر خاتم را به معراج برد، ما هنوز یکبارش هم که مفصل شرحش در آیات و روایات آمده توجه نکردیم که این چه اعجاز و چه کرامتی است و چه عزتی است پیش خدای متعال؟ دو سه تا اتفاق کوتاه را عرض می‌کنم تا به آیات بعدی برسیم.

یکی از اتفاقات این بود که در شب معراج خدای متعال پیامبرش را در تمام آسمانها، بهشت و آنچه همه‌ی خلائق از دیدنش محروم بودند سیر داد و آنجا به پیغمبرش فرمود: یا أحمد! «لولاک لما خلقت الأفلاک» اگر به خاطر تو نبود عالم هستی را نمی‌آفریدم، أنبیاء و أولیاء و ملائکه و آسمان‌ها و زمین‌ها و هیچ موجودی را نمی‌آفریدم و مقصد اصلی من، محبوب من تویی بقیه همه طفیلی هستند و همه مقدمات آمدن تو هستند ، بقیه باید به تو اقتدا کنند. در آنجا 124 هزار پیامبر به آن بزرگوار اقتدا کردند، رسول الله رو به همه‌ی أنبیاء کرد و سؤال کرد «بماذا بعثتم؟» برای چی مبعوث شدید؟ مدار بعثت شما چه بوده؟ همه گفتند «علی شهادة أن لاإله‌إلاالله و أنک رسول الله و علی ولی الله»[10] محور بعثت ما کلمه‌ی توحید لااله‌الاالله و رسالت شما و ولایت علی بن ابی‌طالب (علیه السلام) بود، وقتی که حضرت از معراج برگشت فرمود که بیش از هر موضوعی در شب معراج خدای متعال مرا به ولایت علی بن ابی‌طالب (علیه السلام) سفارش کرد.

در آیات دیگر خدای عزیز آن حضرت را به عنوان رحمة‌للعالمین معرفی کرده ﴿وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمِینَ﴾[11] ای پیامبر خاتم تو رحمتی برای همه‌ی عالمیان، العالمین شامل جن، إنس، ملک، نبی، وصی، زمین و آسمان و همه‌ی عالم هستی می‌شود، وجود مقدسش هر جا باشد مایه‌ی رحمت است. در هر دلی باشد مایه‌ی رحمت است، در هر فکری قرار بگیرد مایه‌ی رحمت است. فرمود: ﴿وَ ما کانَ اللهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فیهِم﴾[12] إی پیغمبر من تا زمانی که تو در میان امتت باشی اینها عذاب نمی‌شوند.

در آیه‌ی دیگر می فرماید ﴿إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ بِالْحَقِّ بَشِیراً وَنَذِیراً وَلَا تُسْأَلُ عَنْ أَصْحَابِ الْجَحِیمِ﴾[13] ما تو را فرستادیم بشارت بدهی، ما تو را فرستادیم که مردم را از آتش جهنم و راه‌های باطل بترسانی، قیامت از شما سؤال نمی‌شود که چرا یک عده‌ای رفتند به جهنم، آنهایی که به جهنم می‌روند خودشان راهشان را کج رفتند و این انتخاب را داشتند.

در بعضی از آیات معلوم می‌شود که پیغمبر خدا از طرف اینها مورد اذیت قرار می‌گرفت و خدای متعال دفاع فرموده و فرموده ﴿إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمْ اللهَ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَاباً مُهِیناً﴾[14] این کسانی که خدا و رسول خدا را اذیت می‌کنند خدای متعال در دنیا و آخرت اینها را لعنت کرده و برایشان عذاب خارکننده‌ای مهیا کرده  ﴿إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللهَ ﴾ یعنی چی؟ ‌مگر کسی می‌تواند خدا را اذیت کند؟  اذیت کردن رسول الله (صلی الله علیه و آله) معلوم است ولی اذیت کردن خدا چه معنایی دارد؟

در آیه‌ی دیگری داریم که فرمود ﴿فَلَمَّا آسَفُونَا انتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِینَ﴾[15] شخصی از امام صادق (علیه السلام) پرسید یابن رسول الله در این آیه خدای متعال می‌فرماید وقتی فرعونی‌ها ما را متأسف و ناراحت کردند ما هم از آنها انتقام گرفتیم و همه‌شان را در رود نیل غرق کردیم ، سؤال من این آست مگر خدا متأسف و ناراحت و خشمگین می‌شود؟ حضرت فرمودند: بله حالت غضب، حالت خوشحالی اینها از حالت‌های بشر است منتهی خدای متعال أنبیاء و أوصیاء و اولیایی دارد که غضب اینها غضب خداست و خشنودی اینها خشنودی خداست، وقتی خدای متعال می‌فرماید فلما آسفونا آن موقعی که ما را متأسف و ناراحت کردند یعنی رسول ما را، یعنی حضرت موسی را، چون اذیت و آزار انبیاء و اولیاء می‌شود اذیت خدا. پس در این آیه ولو اینکه نام مقدس خودش را خدای متعال آورده ولی اذیت کردن خدا تصور ندارد مگر با اذیت کردن رسول خدا (صلی الله علیه و آله).

در روایتی داریم که رسول الله (صلی الله علیه و آله) فرمود آنهایی که من را اذیت می‌کنند می‌دانی خدا چه اندازه لعنتشان می‌کند؟ من الأرض والسماوات، به اندازه‌ای که بین زمین و همه‌ی آسمان‌ها را پر کنی خدا کسانی که رسول الله (صلی الله علیه و آله) را اذیت می‌کند لعنت می‌کند، گاهی به حضرت می‌گفتند که رسول الله (صلی الله علیه و آله) اُذن است یعنی گوش است آیه نازل شده ﴿قُلْ أُذُنُ خَیْرٍ لَکُمْ یُؤْمِنُ بِاللهِ وَیُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِینَ وَرَحْمَةٌ لِلَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ﴾[16] اینکه پیغمبر من اذن است یعنی گوش می‌دهد به حرف‌های شما، حرف‌های همه را خوب گوش می‌دهد و جواب می‌دهد این برای شما خوب است.

گاهی می‌آمدند خدمت پیغمبر خدا بی‌ادبانه حرف می‌زدند و با صدای بلند حرف می‌زدند، خدای متعال باز دفاع می‌کند از پیغمبرش ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَکُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِىِّ وَلَا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ کَجَهْرِ بَعْضِکُمْ لِبَعْضٍ أَنْ تَحْبَطَ أَعْمَالُکُمْ وَأَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ﴾[17] ای مؤمنین صدایتان را از صدای پیامبر بلندتر نکنید، اینطوری که با هم حرف می‌زنید با پیغمبر بی‌ادبانه حرف نزنید که اگر صدایتان را بلند کنید یا بی‌ادبی کنید تمام اعمال خیری که انجام دادید نابود می‌شود. ﴿لَا تُقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ اللهِ وَرَسُولِهِ﴾[18] بعضی‌هایشان زیاده‌روی داشتند و پیش‌دستی می‌کردند و جلوتر از رسول الله (صلی الله علیه و آله) حرف می‌زدند و تصمیم می‌گرفتند که خدای متعال دوباره دفاع می‌کند که قبل از خدا و رسول خدا پیش‌دستی نکنید، جلو نیفتید و روی تصمیم و اراده‌ی اینها تصمیم نگیرید.

به وجود مقدسش می‌گفتند که این آقا أبتر است، فرزند پسری ندارد و نسلش ادامه پیدا نمی‌کند و خدای متعال دفاع فرستاد که ﴿إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ *  فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ * إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ﴾[19] این سوره‌ی مبارکه برای تسلیت خاطر رسول الله (صلی الله علیه و آله) است که زخم زبان می‌زدند که آن حضرت چون فرزند پسری ندارد نسلش ادامه پیدا نمی‌کند و باز فرمود ﴿وَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ﴾[20] ای پیغمبر من، بابت حرف‌هایی که می‌زنند صبر کن.

رسول الله (صلی الله علیه و آله) نگران امتش بود و غصه‌دار بود، خدایا عاقبة الأمر امت من چی می‌شود؟ اینها روز قیامت ممکن است أعمالشان کامل نباشد و احتیاج به شفاعت داشته باشند این نگرانی تا آخرین لحظات هم بود و خدای متعال این آیه را نازل کرد ﴿وَلَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَى﴾ انقدر پروردگار تو به تو عطا خواهد کرد و دستت را باز می‌گذارد تا تو راضی بشوی. ملاک خدای متعال در قیامت رضایت توست. خیلی کلمات این آیه‌ی شریفه عجیب است.  ﴿وَلَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَى﴾[21]

در جنگ خندق که پیروزی به تأخیر افتاده بود و در یکی از شبه حضرت غصه‌دار بود ندو تا صبح مناجات می‌کرد ند آیات سوره‌ی مبارکه‌ی فتح نازل شد ﴿إِنَّا فَتَحْنَا لَکَ فَتْحاً مُبِیناً﴾[22] ای پیغمبر من ما برای تو فتح‌المبین قرار دادیم.

یک عده‌ای می‌رفتند از حضرت وقت خصوصی می‌خواستند و می‌گفتند که یا رسول الله (صلی الله علیه و آله) ما چند دقیقه‌ای با شما کار داریم و مدتی وقت حضرت را می‌گرفتند، دوست داشتند که تنهایی با حضرت حرف بزنند اما زیاده‌روی می‌کردند، آیه نازل شد ﴿إِذَا نَاجَیْتُمْ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْوَاکُمْ صَدَقَةً﴾[23] هر که می‌خواهد با رسول الله (صلی الله علیه و آله) ملاقات خصوصی داشته باشد باید قبل از ملاقات خصوصی صدقه بدهد که سر حضرت خلوت شد و دیدند که هر بار بخواهند بروند ملاقات خصوصی داشته باشند باید یک مقداری پول بدهند تنها کسی که هر چه پول داشت صدقه می‌داد و با حضرت خلوت می‌کرد وجود مقدس أمیرالمؤمنین (علیه السلام) بود و در آخر حکم این آیه نسخ شد و حکمش را خدا برداشت ومعلوم شد چه کسانی واقعا دنبال حضرت هستند

بعضی حضرت را به زحمت و رنج می‌انداختند که آیه نازل شد ﴿وَمَنْ یُشَاقِقْ اللهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ اللهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ﴾[24] مواظب باشید با کار‌ها و رفتارتان باعث آزرده خاطر شدن رسول الله (صلی الله علیه و آله) نشوید، (فإن الله شدید العقاب) خدای متعال عقاب‌های سختی دارد.

یهود و نصارا طعنه می‌زدند که شما مسلمان‌ها حالا هم که یک دین مستقل و پیغمبر مستقلی پیدا کردید باز هم دارید به قبله‌ی ما و به سمت قبله‌ی ما عبادت می‌کنید و رو به بیت المقدس می‌ایستید رسول الله (صلی الله علیه و آله) غصه‌دار شد آیه نازل شد ﴿فَلَنُوَلِّیَنَّکَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا﴾[25] ای پیغمبر من یک قبله‌ای به تو می‌دهم که دلت خشنود بشود ﴿فَوَلِّ وَجْهَکَ شَطْرَ الْـمَسْجِدِ الْـحَرَام﴾[26] هر کجا هستی برگرد به سمت مسجدالحرام، ببینید پیوسته خدای متعال در این آیات از وجود مقدس رسول الله (صلی الله علیه و آله) دفاع می‌کند. یک عده‌ای صبح می‌آمدند مؤمن می‌شدند با توطئه و عصر می‌رفتند کافر می‌شدند که اینها شده بود یک غصه‌ای چون آمدنش یک شوقی ایجاد می‌کرد در دل دیگران اما غروب که می‌شد اینها می‌رفتند و می‌گفتند که نه ما امتحان کردیم مثل اینکه این پیغمبر هم کارش درست نیست، معلوم نیست که به سرانجام درستی برسد می‌رفتند کافر می‌شدند و این غصه شده بود برای پیغمبر اکرم، آیه نازل شد ﴿وَلَا یَحْزُنْکَ الَّذِینَ یُسَارِعُونَ فِی الْکُفْرِ﴾[27] ای پیغمبر سرعت اینها در رفتن به سوی کفر تو را محزون نکند، غصه‌اش را نخور.

در غدیر آیه نازل شد  ﴿یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ﴾ حضرت غصه‌دار و نگران بود که مبادا ولایت علی بن ابی‌طالب علیه السلام را ابلاغ کند و این مردم نپذیرند و عذابی نازل بشود و مشکلی ایجاد بشود، همه جهنمی بشوند یا فتنه‌ای برپا کنند همانطوری که در صدد آن بودند. خدای متعال پایان این آیه فرمود ﴿وَاللهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ﴾ خدا تو را از شر این مردم حفظ می‌کند، ﴿إِنَّ اللهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ﴾[28] اینها یک عده‌ای هستند که کفر در دلشان مستقر است، آنهایی که زیر بار ولایت و امر رسول الله نمی‌روند، آنهایی که زیر بار حکم مستقیم خدای متعال نمی‌روند اینها گرفتارند و خدای متعال راه اینها را بسته است.

یک عده‌ای وجود مقدسش را به عنوان‌های مختلف استهزاء می‌کردند،. خدای متعال فرمود ﴿إِنَّا کَفَیْنَاکَ الْـمُسْتَهْزِئِینَ﴾[29] ما تو را از شر این کسانی که تو را استهزاء می‌کنند حفظ می‌کنیم.

در آیات زیادی با کنایه، با اشاره، با ضمیر و القاب مختلف از وجود مقدس رسول الله (صلی الله علیه و آله) در قرآن دفاع شده، پیغمبر اکرم نزد خدای متعال در این عالم چه جایگاهی دارد؟ جواب این سؤال آیات بسیار زیادی است که خدا در قرآن نازل کرده است به شرح و تفسیر این آیات نگاه کنید و ببینید خدای متعال در وجود مقدس حضرت خاتم الأنبیاء (صلی الله علیه و آله) چه قیمت و ارزشی قائل شده، کسی حق ندارد او را اذیت کند، اذیتش باعث عذاب و لعنت الهی است.

﴿إِنَّ اللهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِىِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیماً﴾[30] مسلماً خدای متعال و همه‌ی ملائکه‌اش بر وجود نازنین رسول الله (صلی الله علیه و آله) پیوسته درود می‌فرستند، این آیه را دقت بفرمایید، خود خدا فرموده إن الله یعنی حتماً، محققاً خدا و همه‌ی ملائکه، یصلون، یعنی دائماً بر وجود مقدس پیغمبر خاتم درود می‌فرستند و بعد به تمام اهل ایمان امر می‌کند که شما هم این کار را بکنید در اصول کافی این حدیث أبابصیر واقعاً بهت‌انگیز است که امام صادق (علیه السلام) فرمودند که أبابصیر هر گاه یک مؤمنی بر پیغمبر خدا یکبار صلوات می‌فرستد خدای متعال با صف‌های زیادی از ملائکه بر این مؤمن صلوات می‌فرستند. خدای متعال با صف‌هایی از ملائکه بر این مؤمن صلوات می‌فرستند آن وقت بخاطر صلوات خدا و ملائکه تمام ذرات عالم هستی بر این مؤمنی که بر پیغمبر صلوات فرستاده صلوات می‌فرستند. چه خبر است ؟؟

خدا به خاطر آن وجود مقدس برای این ذکر صلوات انقدر آثار و برکات و خیرات قرار داده است

در أخبار و احادیث شب معراج داریم که یکی از ملائکه‌ی مقرب دیر متوجه حضرت شد، تمام اهل اسمان‌ها و ملائکه همه مؤظف بودند و وظیفه‌ی خودشان می‌دانستند و احترام می‌کردند، این ملک امد و عرض ادب کرد که یا رسول الله (صلی الله علیه و آله) من دیر متوجه شما شدم و به کفاره‌ی این کوتاهی‌ام یک نماز دارم 20 هزارسال طول کشیده که خواندم، 5 هزار سال قیام، 5 هزار سال رکوع، 5 هزارسال سجده، 5 هزار سال هم تشهد.

یا رسول الله (صلی الله علیه و آله) این نمازم را می‌خواهم تقدیم شما کنم، حضرت فرمود من احتیاجی به این نماز شما ندارم، عرض کرد یا رسول الله (صلی الله علیه و آله) این نمازم را می‌خواهم تقدیم امت شما کنم، حضرت فرمود امت من هم احتیاج به این نماز تو ندارند. ملک تعجب کرد یا رسول الله (صلی الله علیه و آله) خودتان احتیاج ندارید درست است، اما چرا امت شما احتیاجی ندارند؟ حضرت فرمود امت من کاری  انجام می‌دهند که خدا ثواب یکی از این نماز‌های 20 هزار ساله‌ی تو را به آن می‌دهد، عرض کرد آن چه کارسیت فرمود نام مرا می‌برند و سه مرتبه صلوات می‌فرستند.

اینها از برکات وجود مقدس رسول الله (صلی الله علیه و آله) است و الا ما کاری نمی‌کنیم، زحمتی نمی‌کشیم منتهی با این ذکر شریف صلوات داریم همراه آن حضرت می‌شویم، داریم این قطره را وصل به دریا می‌کنیم. قطره چون واصل به دریا می‌شود، دریا شود. وقتی درود و سلام و صلوات بر آن حضرت فرستادی یعنی آقا من به شما ایمان دارم و راه شما را قبول دارم و من مقصد شما را می‌پسندم و قبول دارم.

وجود مقدس خاتم الأنبیاء (صلی الله علیه و آله) کم و بیش علامت‌ها و خبر‌ها را گفتند و فرمودند امسال سال رحلت و رفتن من است، به همین خاطر اعلان کردند همه به حج بیایند که حجة الوداع انجام شد، در منا حضرت سخنرانی کرد و در عرفات در خصوص موضوع ولایت کلماتی فرمود، مقدمه‌ی غدیرخم را فراهم کرد، در غدیرخم آن خطبه‌ی غرّا را ایراد فرمود وقتی که آمدند به مدینه به وجود مقدس أمیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود علی جان این روز‌ها و این سال سال آخر عمر من است، دوبار قرآن بر من عرضه شده است و فرمود کمکم کنید که بروم به زیارت اهل قبور بقیع، حضرت را بردند.

در یکی از روزهای بیماری أمیرالمؤمنین (علیه السلام) را صدا زدند و فرمودند که علی جان از طرف خدای متعال برای من وصیت‌نامه‌ی مکتوب آمده جبرائیل می‌خواند، و رسول الله (صلی الله علیه و آله) برای  أمیرالمؤمنین (علیه السلام) به عنوان وصّی  می فرمودند و علی قبول می کرد.

شرایط، شرایط خاصی است و هیچ کسی داخل اتاق نباشد، فقط وجود نازنین حضرت زهرا (علیها السلام) بود که می‌فرماید من پشت پرده بودم، کسی دیگر داخل اتاق نبود و شروع کرد جبرائیل وصیت‌ها را گفتن، گفت و گفت تا رسید به اینجا، ناقل این حدیث وجود مقدس امام موسی بن جعفر (علیه السلام) است، رسید به اینجا که علی جان بعد از من حق تو را غصب می‌کنند، باید صبر کنی، صبر می‌کنم یا رسول الله. علی جان بعد از من چنین می‌شود باید صبر کنی. یا رسول الله صبر می‌کنم. علی جان بعد از من چنان خواهد شد، صبر می‌کنم اما وقتی رسید به این کلمه، علی جان بعد از من جبرائیل می‌گوید به خانه‌ی تو هتک حرمت می‌شود، اینجا أمیرالمؤمنین(علیه السلام) با صورت آمد روی زمین و مدتی سخت أمیرالمؤمنین (علیه السلام) گریه کرد یعنی چه به خانه‌ی من هتک حرمت می‌شود؟ یعنی فاطمه را می‌زنند. باید صبر کنی. این کلمه عرض حالی است که من عرض می‌کنم، زبانحال است.

یا رسول الله علی (علیه السلام) عرض می‌کند که صبر می‌کنم اما به شرطی که دست‌هایم بسته باشد، چطور می‌شود که من دستانم باز باشد و کسی فاطمه را بزند و بشود صبر کنم، مدتی أمیرالمؤمنین (علیه السلام) به همین حال گریه کرد، یا رسول الله باید صبر کنم و چاره‌ای جز صبر نیست. اینجا یکبار أمیرالمؤمنین (علیه السلام) با صورت روی زمین آمد و یک جای دیگر هم وقتی که آقازاده‌هایش دویدند در مسجد و گفتند که بابا یا علی بیا که مادرمان از دنیا رفت، آنجا هم حدیث صحیح داریم که آقا أمیرالمؤمنین افتاد روی زمین و از حال رفت. وقتی حضرت را به حال آوردند فرمود: إنا لله و إنا إلیه راجعون «بمن العزاء یا بنت رسول الله»[31] با کی تسلای خاطر بشوم ای دختر پیغمبر، چند قدمی تا منزل بیشتر فاصله نبود اما حضرت به زحمت توانست بیاید، گاهی نشست و گاهی بلند شد، وقتی رسید خانه دید فاطمه‌اش پا طرف قبله، ملحفه‌ای روی خودش کشیده صدا ‌زند یا فاطمة الزهرا، یا بنت رسول الله، «یا بنت من حمل الزکاة بأطراف الردا»[32] جواب نمی‌آید. آخر فرمود فاطمه جان من پسر عمت علی هستم. چشم‌هایش را باز کرد هذا فراق بینی و بینک، علی لحظه‌ی جدایی من باشماست. پدرم رسول الله را خواب دیدم فرمود فاطمه جان فردا شب مهمان ما خواهی بود. و السلام علیکم

حجة الاسلام و المسلمین سید صادق میرشفیعی؛ حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها؛ 28صفر المظفر