به مناسبت محرم و همزمانی این شماره با تبلیغ ایام عزای سیدالشهداء (علیه السلام)، بسته پیشنهادی این شماره منبر مکتوب دهه اول با موضوع "آخرین دعای امام حسین (علیه السلام)" تقدیم حضورتان می گردد:
مجلس اول
شب اول/ روضه ی حضرت مسلم بن عقیل علیهما السلام
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین وصلّی الله علی سیدنا و نبینا ابی القاسم مصطفی محمد
و علی آله الطیبین الطاهرین المعصومین سیما بقیة الله فی الأرضین و لعنة الله علی أعدائهم أجمعین
جز در خانه ی تو در نزنم جای دگر نروم از سر کوی تو به ماوای دگر
خاک عالم بسرم گر طلبم در همه عمر از خدا غیر لقاء تو تمنای دگر
یابن الحسن... یابن الحسن
من که بیمار غم هجر توام می دانم جز وصال تو مرا نیست مداوای دگر
پیش ما بی تو بود دوزخ و جنت یکسان بی وجود تو نیم طالب دنیای دگر
چشم محروم ز دیدار رخت بینا نیست چه شود لطف کنی دیده ی بینای دگر
یابن الحسن... یابن الحسن
*****
مرا به چهرى خود یک نگاه مهمان کن اگر چه لایق آن نیستم، تو احسان کن
برای سلامتی و تعجیل ظهورشان صلوات ختم کنید.
موضوع بحث ما در این مجلس نورانی آخرین دعای امام حسین علیه السلام است. در کتاب های دعا آمده که این دعا آخرین دعایی بود که اباعبد الله الحسین علیه السلام در لحظات آخر عمرشان در روز عاشورا خواندند. البته این دعا را در روز ولادت آن حضرت نیز می توان خواند و در کتاب های دعا بدین امر نیز اشاره شده است:
«اللهم متعالی المکان ؛عظیم الجبروت ؛ شدید المحال ؛ غنی عن الخلائق ؛ عریض الکبریاء؛ قادر علی ما تشاء ؛
ای خدای بلند مرتبه! دارای قدرت و سلطنتی عظیم و تدبیر و عقابی شدید! بی نیاز از خلائق و دارای کبریائی پهناور و گسترده! توانا بر هر چه خواهی
قریب الرحمة ؛ صادق الوعد ؛ سابغ النعمة ؛ حسن البلاء
ای که رحمت تو قریب و وعده ی تو صادق است! ای که نعمت تو فراگیر و آزمودن هایت زیباست!،