نشریه‌ی الکترونیکی مؤسسه علمی فرهنگی امام هادی

  • ۰
  • ۰

           

 نرم افزار چند رسانه ای ثارالله براساس دانشنامه چهارده جلدی "امام حسین (علیه السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ"

برخی از ویژگی‌های نرم افزار :‌

  • آمیخته شدن مستندات علمی و تاریخی با جلوه‌های ویژه ادبی، هنری، رسانه‌ای و نرم افزاری
  • نقطه عطفی در عرصه تولید آثار رسانه‌ای دینی کشور و آغازگر سبکی جدید در ترویج معارف ائمه هدی علیهم السلام.
  • ارائه چکیده‌ای از ۱۴ جلد دانشنامه امام حسین(علیه السلام) در قالب چند رسانه‌ای جذاب،
  • حضور دو تن از پژوهشگران و اساتید به نام تاریخ اسلام،
  • اجرای نمایش‌های امروز از سوی بازیگران مطرح تئاتر و تلویزیون،
  • تصویر سازی یاران امام علیه السلام و دشمنان امام (علیه السلام) از سوی هنرمند مطرح کشور،
  • تصویر سازی ۱۲۰ رویداد مستند از زندگانی امام از ولایت تا بعد از شهادت .
  • تولید انیمیشن ۲ و ۳ بعدی برای نمایش رخدادها با روایت گوینده نام آشنای کشور
  • ارائه اطلس عاشورا در قالب دیجیتال ۳ بعدی و گویا برای نمایش مسیر حرکت کاروان حسینی

بخش‌های نرم افزار:

نرم افزار چند رسانه‌ای ثار الله از ۹ بخش اصلی:

  • پنجمین خورشید،
  • مسیر سرخ،
  • روز واقعه،
  • از کربلا تا مدینه،
  • زندگی به سبک حسین،
  • حکمت‌های حسینی،
  • عبرت‌هایی حسینی،
  • گنجینه و بازاین چه شورش است، تشکیل شده است.

محور چهار بخش ابتدایی درباره امام حسین(علیه السلام) شناسی و روایتگری واقعه عظیم عاشورا بوده و در چهار بخش دوم راهکارهای حسینی زیستن ارائه شده است؛ در ابتدا نیز کلیپی کوتاه با نوایی دلنشین پخش می‌شود که مخاطب برای ورود به نرم افزار مشتاق می‌کند.

در صفحات اصلی نرم افزار گوینده نام آشنای کشور استاد ایرج رضایی رخدادها را نقل کرده و در بخش‌های فرعی نیز گوینده دوم متون را روایت می‌کند.

در صفحه اصلی یک نقشه جامعه از بخش‌های نه‌گانه نرم افزار نمایان می‌شود که بواسطه آن می‌توان به هر جایی نرم افزار که مطلوب کاربر باشد سفر کرد.

بخش نخست(پنجمین خورشید): در این بخش سیری از زندگانی امام حسین(علیه السلام) از ولادت تا پیش از محرم سال ۶۱ هجری قمری با ارائه‌ای نو در قالب یک خط زمانی داستان گونه و به صورت تصویرسازی روایت شده است. این بخش در یک سیر داستانی نو، مستند و تصویری با رخدادهای مهم زندگی امام حسین(علیه السلام) همراه می‌کند و دوران کودکی، ازدواج، فرزندان، روزگار هر یک خلفا، روزگار امامت و خلافت پدر و برادر را به اجمال روایت می‌کند.

بخش دوم(مسیر سرخ): مسیر سرخ روایتی است تصویری از مسیر کاروان امام حسین(علیه السلام) از مدینه تا کربلا؛ آنچه این بخش را متمایز کرده ارائه اطلس عاشورا در قالب سه بعدی و نمایش منزل به منزل حرکت کاروان امام حسین(علیه السلام) و بیان وقایع و رخدادهای مهم آن است.

در کنار معرفی منزلگاه‌های کوچک به برخی منازل به صورت کامل‌تر پرداخته شده است که عبارتند از مدینه، مکه، کوفه و کربلا که در این بخش از سخنان استاد تاریخ اسلام دکتر رجبی دوانی بهره‌مند شده و وقایع را به تفصیل مرور می‌کنیم.

بخش سوم(روز واقعه): نقطه اوج نرم افزار روز واقعه است چرا که قرار است گوشه‌ای از حساس‌ترین لحظات تاریخ یعنی رخدادهای سرزمین کربلا و روز عاشورا را به سهم خود روایت کند، در روز واقعه مطالب و رخدادهای در چهار بخش اصلی روز عاشورا، یاران امام، یاران یزید و چینش نظامی بیان می‌شود.

در بخش روز عاشورا مخاطب گاه شماری از حساس‌ترین لحظات تاریخ را از زمان ورود کاروان امام(علیه السلام) به سرزمین کربلا تا دو روز پس از روز عاشورا در قابی از تصویر و صدا به نظاره می‌نشیند.

در این نرم‌افزار همچنین به وقایع مهم روز عاشورا به صورت ویژه پرداخته شده است و مخاطب تصویر به تصویر همراه با توضیحات استاد حجت‌الاسلام طباطبایی نژاد پژوهشگر عرصه دانشنامه امام حسین(علیه السلام) ، مقتلی صوتی تصویری را از نظر می‌گذارند.

در بخش یاران امام(علیه السلام) برگی از سرگذشت، ویژگی‌ها، رشادت‌های ۱۲ تن از یاران عاشورایی امام حسین(علیه السلام) را در کربلا در قابی از انیمیشن صوت و متن به نظاره می‌نشینیم. در کنار یاران امام(علیه السلام) ، تصویر ۱۲ تن از مغضوبین تاریخ و دشمنان اهل‌بیت(علیهم السلام) در روز عاشورا نیز در بخش یاران یزید معرفی و سرنوشت‌ آنها بیان شده است.

بخش چینش نظامی در برگیرنده تدابیر و راهبردهای امام حسین(علیه السلام) در شب و روز عاشورا است که این چینش در قالب سلسله تصاویر گویا بخش از آن حماسه و تدبیر را روایت می‌کند.

بخش چهارم(از کربلا تا مدینه): همانگونه که مسیر سرخ حرکت کاروان امام به سمت کربلا را نشان می‌داد این بار مسیر حرکت قافله‌ی اسرای کربلا به سمت کوفه، شام و مدینه به نمایش در می‌آید.

وجود نقشه‌ی سه بعدی به همراه توضیحات منزل به منزل و مشخصات جغرافیایی مسیر از جمله ویژگی‌های این بخش از نرم افزار «ثارالله» است.

ریحانه‌های دشت خون شامل زندگینامه، بیان ویژگی‌ها، حماسه آفرینی‌ها، نقش اطلاع رسانی در نهضت عاشورا، خطبه‌ها و سرگذشت ۸ تن از بانوان حماسه ساز عاشورا در قابی از صوت، متن و تصویر روایت شده است.

بخش پنجم(زندگی به سبک حسین(علیه السلام) ): پنج نمایش جذاب و امروزی است که سعی دارد با بهره‌گیری از ابعاد گوناگون سیره امام حسین(علیه السلام) راهکارهایی را ارائه دهد که رعایت آنها گره‌های زندگی امروزی را می‌گشاید.

بخش ششم(حکمت‌های حسینی): مجموعه‌ای از ۱۲۵ روایت و حدیث موثق از روایات نقل شده از امام حسین(علیه السلام) به همراه ترجمه و ذکر منبع حدیث با دسته بندی موضوعی ارائه شده است.

بخش هفتم(عبرت‌های حسینی): این بخش مجموعه‌ای از پژوهشی و تحلیلی پیرامون نهضت حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) و تطبیق تاریخی آن برگرفته از بیانات امام خمینی(ره)، رهبر معظم انقلاب، استاد شهید مطهری که با دسته بندی جدید موضوعی و سیر محتوایی ویژه در قالب صوت، متن و تصویر ارائه شده است.

بخش هشتم(گنجینه): این بخش گنجینه‌ای از صوت، تصویر و متن شامل حسینیه، اشعار حسینی، زیارت ثارالله، ‌نواهای حسینی و کتابخانه است.

کتابخانه بخش هشتم از متن کامل چهار عنوان کتاب استخراج شده از دانشنامه امام حسین(علیه السلام)، شهادت نامه امام حسین(علیه السلام) جلد یک و دو و اطلس غدیر و عاشورا تهیه شده است.

بخش نهم(پرونده ویژه با این چه شورش است): در این پرونده ویژه افزون‌ بر بیان روایات و توصیه‌ای اهل‌بیت(علیه السلام) برای زنده نگاه داشتن عاشورا، راه و رسم عزاداری برای حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) و مسائل و شبهات مبتلا به در جامعه به صورتی علمی و کاربردی، تحلیلی بررسی شده است.

این نرم افزار  تهیه شده در معاونت فرهنگی، ارتباطات و امور بین الملل مؤسسه دارالحدیث است که جهت سفارش نرم‌افزار عدد ۳ را به سامانه ۵۰۰۰۱۷۱۷۹ ارسال نمایید.

     مرکز تماس و پخش تهران: ۰۲۱۶۳۴۸۷  /     مرکز پخش قم : ۰۲۵۳۷۱۷۶۲۰۳  /   ارسال رایگان به سراسر کشور

دریافت
حجم: 4.37 مگابایت
توضیحات: کاتالوگ نرم افزار

  • ۰
  • ۰

 


«پایگاه تخصصی امام حسین (علیه السلام)» (که با دامنه karbobala.com در فضای مجازی در دسترس است) به طور اختصاصی به موضوعات مرتبط با امام سوم شیعیان، حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) می‌پردازد و معرفی جهانی آن حضرت و دفاع از مکتب ایشان را به عنوان هدف خود قرار داده است.

با توجه به این هدف، «کرب‌وبلا» مخاطبین خود را تمام انسان‌های حق‌جو، اندیشمند و متفکری می‌داند که بدون هیچ عنادی، تشنه دست‌یابی به سرچشمه معرفتند و با جان و دل، حق و حقیقت را قبول می‌کنند.

ارائه مقالات تخصصی، اطلاع‌رسانی روزانه اخبار، درج سخنرانی‌های معرفتی، انتشار اشعار آیینی و عاشورایی، بانک تصاویر موضوعی و دلنوشته های ادبی از جمله امکاناتی است که سعی شده در این پایگاه به آن‌ها پرداخته شود. همچنین سامانه «پرتال هیئات»، محلی برای ثبت اطلاعات هیئات سراسر کشور به شمار می‌آید که بستری مناسب جهت اطلاع‌رسانی کلیه مراسم‌های مذهبی و برنامه‌های هیئات در طول سال محسوب می‌شود.

  • ۰
  • ۰


مراد از ظلم شهادت امام حسین (علیه السلام) است!

یکی از آیات قرآن که با امام حسین (علیه السلام) ارتباط دارد آیه 33 سوره اسراء است.

« و من قتل مظلوما فقد جعلنا لولیه سلطانا فلایسرف فی القتل انه کان منصورا»

هرکس مظلوم کشته شود به ولی و سرپرست وی قدرتی داده ایم، پس نباید در قتل زیاده روی کند زیرا او یاری شده است. از امام باقر (علیه السلام) روایت شده است که مراد خداوند از آیه حضرت حسین (علیه السلام) است که او را مظلومانه به شهادت رساندند و منظور از ولی و سرپرست امام زمان عجل الله تعالی فرجه است.[1]

ظاهر آیه حکمی عام است برای همه مردم یعنی اگر کسی از روی ظلم کشتند ولی و سرپرست او شرعا می تواند فقط قاتل او را قصاص کند و طبق معنای آیه نباید اسراف کند یعنی افراد دیگری هم بکشد. بنابراین ولی امام حسین (علیه السلام) فقط می تواند قاتلین حضرت را قصاص کند؛ اما قاتلین حضرت چه کسانی بودند؟ آیا قاتل ایشان یزید است؟ یا ابن زیاد؟ یا عمربن سعد؟ یا شمر یا سنان یا صالح بن وهب که نیزه ای به حضرت زد و باعث از اسب افتادن حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) شد؟ یا آن ملعونی که تیر سه شعبه به قلب مبارک ایشان زد؟ یا...

صحیح این است که برای حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) صدهزار قاتل است حقیقتا و استقلالاً.

یک قاتل یزید است که در روایات هم ذکر شده است.[2]

دیگری ابن زیاد است همانطور که یزید گفت: قتله ابن مرجانه[3] (ابن مرجانه حسین (علیه السلام) را کشت)

دیگری عمر بن سعد است چنانچه در روایت است وقتی اصحاب امیرالمومنین (علیه السلام) او را در کودکی می دیدند می گفتند این قاتل حسین (علیه السلام) است.[4]

و دیگری شمر و سنان و خولی و حرمله و تشنگی و غیرت و گریه و...

خود حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) می فرمایند: «قتلت مکروبا»[5] یعنی حزن و اندوه مرا کشته است و به همین خاطر ایشان را صاحب کربلا می نامند یعنی خود این لفظ اشاره به سبب قتل ایشان است یعنی حزن و اندوه و بلا.

اما مظلوم کشته شدن که در آیه آمده است چند معنا دارد که همگی بر سیدالشهدا (علیه السلام) منطبق است حقیقتاً.

اول: در حالتی که مظلوم است کشته شده باشد: یعنی تجاوز به حقوق او کرده باشند و ضرر به مال و اولاد و اصحابش زده باشند بلکه تمام اعضا و جوارحش اعم از ظاهریه و باطنیه را به ضرب تیر و تیغ و نیزه و تشنگی، از بین برده باشند که حقیقتاً در آن حضرت اتفاق افتاد که از شدت ضربات شمشیرها و نیزه ها اعضایش متغیر شده بود حتی گلوی ایشان و از طرفی تعدی کردند به مال و اولاد و اصحابش و او را آواره کردند و تنها و بی کس روی خاک رها کردند به همین جهت کلمه مظلوم با اینکه وصف است علم شده برای حضرت حسین (علیه السلام) همانطور که در دعا می خوانیم: أنشرک دم المظلوم[6] (تو را قسم می دهم به خون مظلوم)

و در حدیثی وارد شده که ترک مکن زیارت مظلوم را، راوی سؤال کرد: مظلوم کیست؟ حضرت فرمود: مگر نمی دانی که او حسین (علیه السلام) شهید کربلاست![7]

دوم: مظلوم بودن در اصل کشتن: یعنی کسی را بکشند بدون مجوز شرعی که موجب قتل او باشد مثل قصاص یا حد یا فساد کردن در جامعه. و اظهر افراد این معنا حسین (علیه السلام) است. همانطور که خودش فرمود: وای بر شما چه طلبی از من دارید؟ آیا کسی از شما را کشته ام که می خواهید قصاص کنید یا مالی از شما گرفته ام؟ یا بدعتی در دین خدا انجام داده ام؟[8]

سوم: مظلوم بودن در کیفیت قتل: خداوند امر به احسان کرده در هر امری حتی قربانی کردن مثلا مستحب است: کارد را تیز کنند یا در پیش روی حیوانات دیگر از جنس خودش قربانی نکنند. و دست و پایش را نبندند و اعضای حیوان را پیش از خروج روح از بدنش قطعه قطعه نکنند! ولی حتی این احسانها را در حق حضرت رعایت نکردند.

چهارم: مظلومیت بعد از کشته شدن: به درآوردن لباس و قطع کردن اعضای بدن و پامال کردن آن[9] و رها کردن بدن بی کفن بر روی خاک و این معنا منحصر به آن حضرت است حتی به لباس کهنه ایشان رحم نکردند و آنرا از بدن ایشان درآوردند.[10]

پنجم: مظلومیت به جمیع معانی قبل: این مورد هم فقط منحصر به سیدالشهداست و در فرد دیگری موجود نبوده است.

نگاشته ی مهدی مسعودی پژوهش گر عرصه امامت برگفته از کتاب خصائص الحسینیة مرحوم شوشتری



1 بحار الانوار ج 44 ص 218 ـ تفسیر عیاشی ج 2 ص 290 ـ مناقب ابن شهر آشوب ج 3 ص 206

[2] بحار الانوار ج 44 ص 242 ـ ص 244

[3] بحار الانوار ج 45 ص 131 و ص 162 ـ مقتل خوارزمی ج 2 ص 74

[4] بحار الانوار ج 44 ص 263 ـ کشف الغمه ج 2 ص 9 ـ ارشاد مفید ج 2 ص 135! البته عبارت کشف الغمه «اصحاب النبی» است لکن عبارت بحار و ارشاد «اصحاب علی» است.

[5] بحار الانوار ج 44 ص 279 ـ کامل الزیارات باب 26 ص 109

[6] بحار الانوار ج 83 ص 235 ـ کافی ج 3 ص 325

[7] بحار الانوار ج 98 ص 66 ـ کامل الزیارات باب 52 ص 137

[8] بحار الانوار ج 45 ص 7 ـ ارشاد مفید ج 2 ص 101

[9] بحار الانوار ج 45 ص 59 ـ لهوف ص 58 و 59 ـ مقتل خوارزمی ج 2 ص 38 و 39

[10] بحار الانوار ج 45 ص 57 ـ لهوف ص 56 و 57 ـ مقتل خوارزمی ج 2 ص 37

  • ۰
  • ۰

 

حجة الاسلام و المسلمین میرباقری

رئیس فرهنگستان علوم قم

 

 

۱ـ محیط ولایت، وادی نور و هدایت و فلاح و توحید

محیط ولایت اهل بیت (علیهم السلام) آن وادی ایمنی است که هر کس وارد آن شود از مخاطرات مسیر توحید  و مکاید و فتنه های دشمن در امان و محفوظ است. لذا کسی که به محیط اهل بیت(علیهم السلام) راه یابد، هیچ عذابی او را تهدید نخواهد کرد؛ «وِلایَةُ عَلِیِّ بْنِ أبی طالبٍ حِصْنی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنی اَمِنَ مِنْ عَذابی»(1)

نور اهل بیت (علیهم السلام) که بر اساس آیات و روایات همان نور الهی است، در خانه هایی تنزل پیدا کرده است، کسانی که به این بیوت راه پیدا کنند، از بساط ظلمت دور می شوند و به هدایت و توحید و حیات طیبه راه می یابند و جزو آن کسانی می شوند که هیچ چیز آنها را از ذکر خداوند متعال غافل نمی کند؛ «رِجالٌ لا تُلْهِیهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَیْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَ إِقامِ الصَّلاةِ ِ وَ إیتاءِ الزَّکاة»(نور/37)

  • ۰
  • ۰


2 محرم الحرام / ورود سیدالشهداء به سرزمین کربلا / سال 61 هجری

 

  •  دعای امام حسین (علیه السلام)هنگام ورود به کربلا

چون امام حسین (علیه السلام) به زمین کربلا رسید، پرسید:« نام این زمین چیست؟ » گفتند:« کربلا»

امام حسین (علیه السلام)خاک آن زمین را بوسید و فرمود:« این همان زمین است که جبرئیل به جدم رسول خدا خبر داد که من در آن کشته خواهم شد». و فرمود:« پیاده شوید! این جا جایگاه فرود بارهای ما و ریخته شدن خون ما و محل قبرهای ماست.»

آن گاه اصحاب امام پیاده شدند و بارها و اثاثیه خود را فرود آوردند؛ سپس به اصحاب خود فرمود: «مردم بندگان دنیا هستند و دین را همچون غذایی می دانند که تا زمانی که مزه خوش داشته باشد، آن را نگاه می دارند، اما هنگامی که (مزه اش عوض شود و) آزمونی در کار باشد، تعداد دینداران اندک می شود».

امام حسین (علیه السلام)پس از ورود به کربلا، فرزندان و برادران و اهل بیت خود را جمع کرد؛ بعد نظری بر آنها انداخت و گریست و گفت:

« خدایا! ما عترت پیامبر تو، محمد، هستیم. بنی‌امیّه ما را از حرم جدمان راندند و در حق ما جفا کردند. خدایا! حق ما را از ستمگران بستان و ما را بر آنها پیروز گردان.»


 

7 محرم الحرام / منع آب از حرم سیدالشهداء / سال 61 هجری

 

  •  منع آب به عنوان حربه نظامى

 بشر در طى قرن ها، آب را که گوهر گرانبهاى الهى، مایه حیات و پیام آور شادى، نشاط و صلح و صفاست، همواره در جهت نابودى انسان ها و ویرانى بلاد به کار گرفته است و بدین وسیله هزاران جنبنده را از فرط قحطِ آب به دیار نیستى فرستاده و هزاران شهر و روستا را به ویرانى مهلِک مبدل نموده است. دشمنان اسلام و مسلمین نیز هم چون دیگر دشمنان بشریت از آن به عنوان حربه نظامى استفاده کرده اند.

مسلمانانی که در سال 35 هجرى عثمان را در خانه اش محاصره کردند، مانع از رسیدن آب به وى شدند تا اینکه على (علیه السلام) با تلاش فراوانى آب مورد نیاز وى را به وسیله حسنین (علیهما السلام) براى او فرستاد.[1] معاویه که احیا کننده خوى و خصلت و کینه هاى دوران جاهلیت بود، کوشید که در جنگ صفین از آب به عنوان حربه جنگى استفاده کند، از این رو نخست بین سپاهیان امیرالمؤمنان(علیه السلام) و منابع آب مانع ایجاد کرد، ولى على(علیه السلام) که سمبل اسلام بود به محض اینکه بر منابع آب دست یافت، سپاهیان معاویه را از آب منع نکرد.[2]

امام حسین(علیه السلام) نیز همانند جدّ و پدرش نه تنها از آب به عنوان حربه نظامى استفاده نکرد; بلکه از آن در جهت ارائه چهره واقعى اسلام و پیوند بین مسلمین بهره گرفت. او هنگامى که در منزل شراف با سپاهیان کوفه به فرماندهى حُر بن یزید ریاحى رو به رو شد; در حالى که آن ها از فرط تشنگى به ستوه آمده بودند، امام(علیه السلام) به یارانش دستور داد از آبى که همراه داشتند به آنها بدهند، تا آنجا که سپاهیان و چهار پایان آنان سیراب شدند.[3] ولى دشمنان آن حضرت که اهداف جاهلیت را تعقیب مى کردند در بَدوِ اَمر براى اعلان جنگ از حربه آب استفاده نمودند. از زمانی که امام حسین(علیه السلام) در سرزمین کربلا فرود آمد و مستقر گردید; عمر بن سعد از سوى عبیدالله بن زیاد مأموریت یافت که بین امام حسین(علیه السلام)و آب حایل گردد. ابو حنیفه دینورى در این باره مى نویسد: «ابن زیاد به عمر بن سعد نوشت که از حسین(علیه السلام) و یاران او آب را باز گیرد و نباید یک جرعه آب بنوشد، هم چنان که این کار را نسبت به عثمان بن عفان پرهیزکار انجام دادند.»[4] آنها نه تنها بین امام حسین (علیه السلام) و آب حایل شدند; بلکه با به راه انداختن جنگ روانى بر آثار ناشى از تشنگى و فقدان آب افزودند، به طور مثال: عبدالله بن حصین ازدى که از قبیله بجیله بود ندا داد: «اى حسین آیا این آب را مى بینى که مانند قلب آسمان صاف است تو یک قطره از آن را نخواهى چشید تا آنکه از تشنگى بمیرى.»[5] عمر بن سعد هم افزون بر آن که عمرو بن حجاج زبیدى را نگهبان آب کرد، شخصى را نیز مأمور نمود که ندا دهد: «اى پسر فاطمه(علیها السلام) و رسول خدا(صلى الله علیه وآله) تو از این آب یک قطره نچشى تا آن وقت که طعم مرگ را بچشى یا به حکم عبیدالله گردن نهى.»[6]

برگرفته از مقاله دکتر اصغر فروغى

 

 

9 محرم الحرام / ورود شمر با 4هزار سرباز به کربلا / سال 61 هجری

 

  • شمر بن ذى الجوشن

شمر فرمانده چهار هزار سرباز بود.[7] او از ابتدا هوادار بنو امیّه و در خدمت ابن زیاد بود، به طورى که وقتى ابن زیاد احساس کرد عمر سعد در اطاعت از دستورش کوتاهى مى کند، نامه اى به شمر داد و گفت که به دست عمر سعد برساند و مراقب و مواظب اعمال او باشد.

شمر در بنو امیّه ذوب شده بود. تاریخ نگاران شیعه و سنّى مى نویسند: ابن زیاد به شمر گفت:

إذهب فإن جاء حسین وأصحابه على حکمی وإلاّ فمر عمر بن سعد أن یقاتلهم، فإن تباطأ عن ذلک فاضرب عنقه، ثمّ أنت الأمیر على الناس;[8]

برو و اگر حسین تسلیم حکم ما شد که هیچ وگرنه به عمر سعد دستور بده که او را بکشد و اگر عمر سعد از این فرمان کوتاهى کرد، گردن او را بزن; سپس خودت بر همه لشکر امیر هستى.

درباره شمر گفتنى است که ابن حجر مى نویسد: شمر در نماز جماعت حاضر مى شد و بعد از نماز توسّل مى کرد و مى گفت:

اللّهمّ إنّک تعلم أنّی شریفٌ فاغفرلی;[9]

خدایا! تو مى دانى که من فرد خوبى هستم، پس مرا بیامرز!

راوى مى گوید: به او گفتم: چگونه از خدا انتظار دارى که تو را ببخشد، در حالى که تو فرزند دختر رسول خدا صلى اللّه علیه وآله را به قتل رسانده اى؟

شمر در پاسخ گفت: تو چه مى گویى؟ چه کار باید مى کردم؟ آنان که به ما امر کردند، امیران ما هستند و اگر ما مخالفت مى کردیم، از این حیوانات هم بدتر بودیم; زیرا که امیران ما واجب الاطاعه هستند!

ابن حجر عسقلانى به رغم این که خود نیز از متعصّبان است، بعد از نقل این مطلب مى گوید:

إنّ هذا لعذر قبیح، فإنّما الطاعة فی المعروف;[10]

این عذر بسیار ناپسند است; چرا که وجوب اطاعت از حاکمان فقط در امور پسندیده است.

برگرفته از کتاب ناگفته هایی از حقایق عاشورا



[1]طبرى، محمد بن جریر، تاریخ طبرى، ج 6، ص 2247 و ابن اثیر، عزالدین على، کامل تاریخ بزرگ اسلام و ایران، ج 3، سنه 35، ص 278 و مسعودى، ابوالحسن على بن حسین، مروج الذهب و معادن الجواهر، ج 2، ص 701 و مسکویه رازى، ابوعلى، تجارب الامم، مترجم ابوالقاسم امامى، انتشارات سروش، تهران، 1369، ج 1، ص 414.

[2] نصر بن مزاحم منقرى، پیکار صفین، مصحح عبد السلام محمد هارون، مترجم پرویز اتابکى انتشارات آموزش انقلاب اسلامى، 1366، صص 222 ـ 219 و یعقوبى، احمد بن ابى یعقوب، تاریخ یعقوبى، ج 2، صص 89 ـ 88 و دینورى ابو حنیفه، احمد بن داوود، اخبار الطوال، مترجم دکتر محمود مهدوى دامغانى، نشر نى، تهران، 1366، صص 210 ـ 208 و ابن طباطبا (ابن طقطقى)، محمد بن على، تاریخ فخرى، مترجم محمد وحید گلپایگانى، شرکت انتشارات علمى و فرهنگى، صص 123 ـ 122.

[3] طبرى، محمد بن جریر، تاریخ طبرى، ج 7، ص 2990 و مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الارشاد، ج 1، ص 79 و ابن اثیر، عزالدین على، کامل تاریخ بزرگ اسلام و ایران، ج 5، ص 149.

[4] طبرى، محمد بن جریر، همان، ج 7، صص 3001 ـ 3000 و ابن اثیر، عزالدین على، همان، ج 5، ص 156 و بلاذرى، احمد بن یحیى بن جابر، انساب الاشراف، مصحح الشیخ محمد باقر مهدوى، دار التعارف بیروت، 1397 ق 1977 م، ج 2، جزء 3، ص 176 و ابن شهر آشوب، سروى مازندرانى، ابى جعفر رشید الدین محمد بن على، مناقب آل ابى طالب، مصحح سیّدهاشم رسولى محلاتى، مؤسسه انتشارات علامه، بى تا، ج 4، ص 96 و مفید، محمد بن محمد بن نعمان، همان، ج 2، صص 85 ـ 84.

[5] ابن اثیر، عزالدین على، کامل تاریخ بزرگ اسلام و ایران، ج 5، ص 158 و طبرى، محمد بن جریر، تاریخ طبرى، ج 7، ص 3006 و بلاذرى، احمد بن یحیى بن جابر، انساب الاشراف، ج 2، جزء 3، ص 181 و ابو الفرج اصفهانى، مقاتل الطالبیین، مصحح على اکبر غفارى، مترجم سیّدهاشم رسولى محلاتى، نشر صدوق، چاپ تابش، بى تا، ص 118 و مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الارشاد، ج 2، ص 88.

[6] ابن اعثم کوفى، ابومحمد احمد بن على، الفتوح، ص 83.

[7] الأمالى شیخ صدوق: 220; بحار الأنوار: 44 / 315.

[8] البدایة والنهایه: 8 / 190.

[9] تاریخ مدینة دمشق: 23 / 189; میزان الاعتدال: 2 / 280; لسان المیزان: 3 / 152.

[10] لسان المیزان: 3 / 153; میزان الاعتدال: 2 / 280.

 

  • ۰
  • ۰

 

 

 

امروزه، پر استفاده ترین ابزار برای ارائه بصری مطالب اعم از سخنرانی، ارائه یک پایان نامه، پروژه تحقیقاتی و گفتگوی علمی یا شغلی، پاور پوینت (PowrPoint) است. پاور پوینت برنامه ی گرافیکی است که هر کس با هر سلیقه ای می تواند برای القاء بهتر مطالب خود به جامعه مخاطبان از آن بهره گیرد. حال ما در این مختصر به همت عده ای از محبین اهل بیت (علیهم السلام) با استفاده از این برنامه روزشمار قیام امام حسین (علیه السلام) را در اختیار علاقه مندان قرار می دهیم.  این فایل را می توانید هم به صورت مستقل در اماکن مذهبی و هم در برنامه ها و کلاس های مذهبی به نمایش در آورید.

 

 

 

دریافت
حجم: 6.4 مگابایت

...
  • ۰
  • ۰

نسخه دیجیتالی کتاب «دانشنامه امام حسین (علیه السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ»


امام حسین (علیه السلام) در میان شیعیان، مسلمانان و حتّى دیگر جوامع ، بیشتر با حادثه عاشورا ـ که درخشان ترین بخش زندگى ایشان است ـ ، شناخته شده است و اگر این بخش از زندگى ایشان با دیگر دوره هاى آن همراه گردد، شناخت کامل ترى به دست مى دهد. از این رو، تلاش شده تا در این دانش نامه، تمام مقاطع زندگى امام حسین (علیه السلام) بازگو شود، هر چند حساسیت و بزرگى حادثه عاشورا ایجاب مى کند که نسبت به آن مقطع، بررسى علمى درخور انجام گیرد.

دانشنامه امام حسین (علیه السلام) که حاصل تلاش ده ساله این جانب[1] و جمعى از پژوهشگران است ، با محور قرار دادن امام حسین (علیه السلام) و جستجو در بیش از پانصد مصدر تاریخى، حدیثى، فقهى، تفسیرى و کلامى، آنچه را در باره زندگانى فردى و اجتماعى، سخنان و آرا و نظریات دیگران در باره امام (علیه السلام) یافت مى شده است، در حدّ توان و امکان، گرد آورده است و پس از تجزیه و تحلیل و ساماندهى منطقى مباحث، در اختیار پژوهشگران قرار گرفته است. (محمد محمدی ری شهری/ ۱۶ فروردین ۱۳۸۷)

دانشنامه امام حسین (علیه السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

پدید آورنده : محمد محمدی ری شهری

با همکاری: سیدمحمود طباطبایی نژاد؛ سیدروح الله سیدطبائی

مترجم: عبدالهادی مسعودی

تعداد جلد : 14

ناشر : سازمان چاپ و نشر دارالحدیث

محل نشر : قم

تاریخ انتشار : 1388

نوبت چاپ : اول

 

و اینک تمامی مجموعه 14 جلدی دانشنامه امام حسین (علیه السلام) به صورت مجازی در کتابخانه دیجیتال مرکز آموزش الکترونیکی دانشگاه قرآن و حدیث قرارداده شده است. با توجه به راحتی و در دسترس بودن اینترنت و همین طور سختی کار با مجموعه های دانشنامه ای همچون هزینه خرید، نگهداری و حمل و نقل آن ها به خصوص در مسافرت های تبلیغی، این خدمت یعنی امکان مطالعه و همراه داشتن این دانشنامه به صورت اینترنتی، می تواند راه را برای استفاده هر چه بیشتر و گسترده تر محققین و مبلغین از این مجموعه نفیس هموار سازد.

در هر فایل از این دانشنامه که نمایشگر یک جلد از کتاب است وارد شوید، علاوه بر کتابی که در مقابل چشمان شما باز می شود و می توانید در آن تورق کنید، امکان جستجو، مشاهده فهرست و اطلاعات کتاب نیز برای شما فراهم می باشد.

این کتابخانه امکان کپی برداری آسان و انتقال مطالب با ویرایش و اسلوب نگارش شده در خود کتاب را به خوانندگان ارائه می دهد که برای محققین و همین طور کسانی که در پی نشر معارف از طریق شبکه های اجتماعی و... می باشند بسیار مفید و پرکاربرد خواهد بود.

 

www.lib.qhu.ac.ir

www.lib.qhu.ac.ir/n2109.html



[1] آیت الله محمد محمدی ری شهری

  • ۰
  • ۰


حجة الاسلام و المسلمین میرباقری

رئیس فرهنگستان علوم قم

  

الحمد لله رب العالمین و صل الله علی محمد و اله الطاهرین. اللّهمّ‏، کن‏ لولیّک‏ الحجة بن الحسن صلواتک علی و علی آبائه، فی هذه السّاعة و فی کلّ ساعة، ولیّا و حافظا و قائدا و ناصرا و دلیلا و عینا، حتّى تسکنه أرضک طوعا و تمتّعه فیها طویلا و هب لنا رأفته و رحمته و دعائه و خیره ما ننال به سعة من رحمتک و فوزا عندک.

ماجرای سنگین عاشورا، به حسب ظاهر در مثل دیروز به پایان رسیده است و خدا روزیِ دوستان حضرت کرده است که، قلوبشان آرام آرام در محرم مهیا و آماده شده تا دیروز به اوج مصیبت و درک حادث عاشورا رسیده است. سؤالی که قابل طرح است و باید روی آن تأمل صورت بگیرد و جای دقت دارد، برای انسانی که مثل عاشورا را پشت سر گذاشته است و مهمان سفره امام حسین (علیه السلام) گردیده است و به او توفیق داده‌اند که این دو صحنه را خوب فهمیده؛

یکی سیدالشهدا (علیه السلام) است که دستشان را از ورای تاریخ به سوی یکایک ما دراز کردند و ما را به سوی خدا دعوت کردند، «و بذل محجته فیک لیستنقذ عبادک من الجهاله و حیره الضَّلاله»[1] استنصار کردند و از تک تک ما کمک خواستند

دوم دشمن است که به بدترین شکل ولی خدا و امام را هتک کرده است و شنیده‌ایم از قتل‌ها، غارت‌ها، اسارت‌ها و ...؛ این است که ما در قبال این دعوت امام حسین (علیه السلام) چه تکلیفی داریم و در قبال این تجاوزی که دشمن به حریم حق و حریم اولیاء الهی کرده است، چه وظیفه‌ای متوجه ما می‌باشد؟ آیا واقعاً اصلاً ما تکلیفی در مقابل این حادثه داریم و بعد از این که با خبر شدیم که چه اتفاقی افتاده است، چه تکلیفی برای ما هست؟ اساسا آیا دعوتی از امام حسین به سوی ما هست یا دعوتی نیست؟

ممکن است تصور شود، این تعابیری که گاهی گفته‌ می‌شود و به خصوص در ادبیات بصورت نظم و شعر هم درآمده، اینها مجاز و کنایه گویی و امثال اینهاست و یا بزرگ نمایی حادثه است؛ که حضرت همه را به یاری طلبیده‌اند و همه ما را دعوت کرده‌اند، ولی حقیقت این است که سفره سید الشهدا (علیه السلام) هنوز گسترده است و واقعاً همه ما را به استنصار یاری می‌طلبند و به تعبیر بهتر تک تک ما را دعوت می‌کنند سر سفره خودشان و می‌خواهند از همه ما مهمانی بکنند. آن دعوتی که حضرت قبل از عاشورا، حتی بدنبال برخی افراد رفتند، یک منزلت خاصش مربوط به همان اصحاب بود، ولی واقعاً این دعوت از رب به نحوی گسترده است که شامل دیگران نیز می‌شود و یکایک ما را دعوت می‌کنند.

  • ۰
  • ۰



یکی از نفیس ترین زیارات سید الشهدا علیه السلام زیارتی است که ابوحمزه ی ثمالی رضوان الله علیه از امام صادق علیه السلام نقل کرده و ابن قولویه رحمه الله آن را در باب هفتاد و نهم کتاب پر ارج کامل الزیارات در نقل زیارات وارده براى حضرت امام حسین بن على علیه السلام به عنوان زیارت بیست و یکم به سند معتبر نقل کرده است. این زیارت سرشار از معارف ناب و عمیق اعتقادی است و علاوه بر وجود معارف دیگر زیارات مأثوره در آن، دربردارنده ی نکاتی ناگفته یا کمتر گفته در عظمت امام حسین علیه السلام و عمق مصیبت ایشان است. ویژگی منحصر به فرد دیگر این زیارت بیان تفصیلی مناسک و اعمال و آدابی است که در مسیر و حین زیارت برای زیارت کننده بر شمرده شده است. گویی ذکر این مناسک بیان گوشه ای از حقیقت و عظمت زیارتی است که خود  حج شمرده شده و ثواب آن گاه معادل یا برتر از صد هزار حج دانسته شده است. شاید با نظر به این مناسک و آداب زیارت بهتر بتوان حقیقت این سؤال و جواب را دریافت:

قالَ الإمامُ الباقرُ علیه السلام ـ لَمّا قالَ لَهُ محمّدُ بنُ مُسلمٍ : إذا خَرَجنا إلى أبِیکَ أ فَلَسنا فی حَجٍّ ؟ ـ : بَلى ، قلتُ : فَیَلزَمُنا ما یَلزَمُ الحاجَّ ؟ قالَ : ما ذا ؟ قلتُ : مِن الأشیاءِ التی یَلزَمُ الحاجَّ ؟ قالَ : یَلزَمُکَ حُسنُ الصَّحابَةِ لِمَن یَصحَبُکَ ، و یَلزَمُکَ قِلَّةُ الکَلامِ إلاّ بخَیرٍ ، و یَلزَمُکَ کَثرَةُ ذِکرِ اللّه ِ ، و یَلزَمُکَ نَظافَةُ الثِّیابِ ، و یَلزَمُکَ الغُسلُ قَبلَ أن تَأتِیَ الحَیرَ ، و یَلزَمُکَ الخُشوعُ ، و کَثرَةُ الصَّلاةِ ، و الصَّلاةُ عَلى محمّدٍ و آلِ محمّدٍ ، و یَلزَمُکَ التَّوقِیرُ لِأخذِ ما لَیسَ لکَ ، و یَلزَمُکَ أن تَغُضَّ بَصَرَکَ ، و یَلزَمُکَ أن تَعودَ عَلى أهلِ الحاجَةِ مِن إخوانِکَ إذا رَأیتَ مُنقَطِعا ، و المُواساةُ . و یَلزَمُکَ التقیَّةُ التی قِوامُ دِینِکَ بها ، و الوَرَعُ عمّا نُهِیتَ عَنهُ ، و الخُصُومَةِ ، و کَثرةِ الأیمانِ ، و الجِدالِ الذی فیهِ الأیمانُ ، فإذا فَعَلتَ ذلکَ تَمَّ حَجُّکَ و عُمرَتُکَ

 محمّد بن مسلم گوید : به امام باقر علیه السلام عرض کردم : آن گاه که به زیارت پدر شما می رویم آیا چنین نیست که ما در حج هستیم؟ فرمود: آرى! پرسیدم: پس آنچه بر حاجى لازم است بر ما نیز لازم است؟ فرمود: چه چیز؟ عرض کردم : از اموری که بر حاجى (رعایت آن) لازم است! فرمود : لازم است با همسفرت خوش رفتار باشى ، لازم است کمتر حرف بزنى، مگر در خیر و خوبى. لازم است یاد خدا بسیار کنى. لازم است جامه ات تمیز باشد. لازم است پیش از رسیدن به حائر [حسینى ] غسل کنى. لازم است خاشع باشى و نماز زیاد بخوانى و بر محمّد و آل محمّد بسیار صلوات فرستى. لازم است از برداشتن آنچه مال تو نیست خوددارى کنى. لازم است چشمت را [از حرام ] فرو بندى، اگر دیدى یکى از برادران همسفرت توشه اش تمام شده و از سفر بازمانده ، لازم است به او رسیدگى و کمک مالى کنى . لازم است تقیّه را، که قوام و استحکام دین تو به آن است، رعایت کنى و از منهیّات و ستیزه و جرّ و بحث و قسم خوردن زیاد و جدال و بحث، که در آن سوگند خورده شود، دورى کنى. پس اگر اینها را رعایت کردى حج و عمره تو به طور کامل انجام شده است . (بحار الأنوار : 101/142)

  • ۰
  • ۰

یکی از منابع مفید و جامع در مورد سیدالشهداء (علیه السلام) و واقعه عاشورا، دانشنامه اینترنتی امام حسین (علیه السلام( در پایگاه اطلاع رسانی حوزه می باشد.

در این دانشنامه بیش از هزار و هشت صد مطلب اعم از کتاب، مقاله، مجله و... در 23 موضوع مختلف با محوریت اباعبدالله (علیه السلام) گنجانده شده است. در هر بخش از این مطالب علاوه بر امکان نسخه برداری از متن، قابلیت جستجو، فهرست بندی مطالب، آشنایی با منابع اعم از مجله و کتاب، بزرگنمایی متن و... نیز وجود دارد.

www.hawzah.net

www.hawzah.net/fa/subject/subjects/4927