مرثیه ی سید بحرالعلوم رضوان الله علیه

در میان قصایدی که در رثای حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) به زبان عربی سروده شده است، 11 بند علامه سید محمد مهدی طباطبایی بروجردی  معروف به سید بحر‌العلوم (1212-1155) امتیاز خاصی دارد.

این بزرگ از عالمان نامدار و پرآوازه شیعه است که فضایل علمی و عملی او، هماره زبانزد خاص وعام بوده است.

سید مهدی در سال ۱۱۵۵ قمری در کربلا به دنیا آمد. او از نوادگان امام حسن مجتبی (علیه السلام) بود. شبی که سید به دنیا آمد پدر وی (سید مرتضی)در عالم خواب دید که امام رضا (علیه السلام) دستور دادند محمد بن اسماعیل بن بزیع از اصحاب امام کاظم و امام رضا و امام جواد (علیه السلام) شمعی برفراز بام سید مرتضی بر افروزد. وقتی محمد بن اسماعیل آن شمع را روشن کرد نوری از آن شمع به آسمان بالا رفت که نهایت نداشت. پدر از آن رویای راستین بیدار می شود و همزمان خبر مولود تازه رسیده را به او می دهند.

شعری برای خطابه

غلامرضا سازگار (میثم)

 

پیام نور به لب های پیک وحی خداست                       بخوان سرود ولایت که عید اهل ولاست

بیا شراب طهور از خم غدیر بزن                               خدا گواست که ساقی این شراب خداست

خم از غدیر خم و می ، می ولای علی است            وگرنه صحبت ساقی و جام و باده خطاست

غدیر ، عید خدا، عید احمد، عید علی                           غدیر عید نیایش غدیر عید دعاست

غدیر صبح سپید همه سپیدی ها                                غدیر ، نور خدا، دشمن سیاهی هاست

غدیر سید اعیاد و اشرف ایام                                     غدیر خوب تر از عید روزه و اضحی است

غدیر سلسله دار کمال دین تا حشر                             غدیر آینه دار علی ولی الله است

غدیر عید همه عُمر با علی بودن                               غدیر جشن نجات از عذاب روز جزاست

غدیر بر همه حق باوران تجلیِ حق                            غدیر بر همه گم گشتگان چراغ هداست

غدیر کعبه مقصود شیعه در عالم                                غدیر جنت موعود خلق در دنیاست

غدیر حاصل تبلیغ انبیا همه عمر                                غدیر میوه ی توحید اولیا همه جا است